TOUR de TOUBKAL 4167 m
TOUR de TOUBKAL
Jebel Toubkal – Maroko – Marakesz – Essaouir
Kiedy myślimy o górach w Afryce, wyobrażamy sobie najczęściej ośnieżony masyw Kilimandżaro, otoczony bujną zielenią tropikalnych lasów. Po głowie kołaczą się nazwy Mount Kenya i Ruwenzori, na myśl przychodzą bezkresne, pełne antylop i żyraf sawanny i zielone wzgórza z powieści Hemingwaya i Karen Blixen.
Kiedy myślimy o Afryce, wyobrażamy sobie walecznych Zulusów, dostojnych Masajów i na wpół legendarnych Pigmejów. Oczami wyobraźni oglądamy sceny rodem z safari, wypatrujemy lwów i nosorożców. Przemierzamy pustynie i wilgotne bujne lasy. Ale o górach myślimy rzadko. Tak jak o nieco innej Afryce…
O Afryce, do której nam bliżej niż się wydaje. O Afryce dumnych, ale rzeczywistych Berberów i baśniowych arabskich sułtanów. O Afryce nagich skalistych grzbietów i spalonych słońcem płaskowyżów. Afryce barwnie wymieszanej z Europą i Azją. Afryce pachnącej tajemniczą orientalną egzotyką, ale pełnej francuskich wpływów i portugalskich pamiątek.
Afryce, która przytuliła do siebie dwa hiszpańskie miasta, oddzielone morzem od matki Hiszpanii. O Afryce, na której północnych krańcach rozciąga się potężny masyw gór Atlas, biegnących wzdłuż śródziemnomorskiego wybrzeża od zachodnich granic Tunezji, przez Algierię, Maroko, gdzie zachodnie zbocza gór spływają wprost do oceanu, aż do pustynnych wyżyn Sahary Zachodniej.
Pomyślmy więc o gościnnym Maroku i najwyższym szczycie tego kraju – Jebel Toubkal, wznoszącym się na wysokość 4165 m n.p.m., bowiem to on będzie celem naszej wyprawy…
Góry Maroka dają wprost nieograniczone możliwości piechurom, wspinaczom i narciarzom. Dość powiedzieć, że to właśnie tu, w rejonie Toubkala, znajduje się najdłuższy w Afryce wyciąg i najwyżej położona afrykańska stacja narciarska, a nieprzypadkowo Martin Scorsese wybrał okolice Imlil i Asni jako plan filmu „Kundun” i Atlas na parę miesięcy stał się Tybetem.
Wspaniała górska przygoda czeka zatem na wszystkich, którzy tęsknią do wysokich słonecznych gór, chcą bezpiecznie zdobyć egzotyczny czterotysięcznik, z bliska chcą dotknąć pradawnej kultury Berberów i posłuchać wieczornej modlitwy śpiewanej przez muezzinów w przysiadłych na górskich zboczach wioskach.
Dodajmy do tego piękną i stabilną pogodę, wyśmienitą kuchnię i bezinteresowną marokańską gościnność, każdorazowo celebrowaną szklaneczką miętowej herbaty. Dodajmy szczyptę orientalnych przypraw, garść saharyjskiego piasku, spakujmy plecak i ruszajmy na spotkanie przygody…
A zanim postawimy stopę na szczycie Jebel Toubkal, poczujemy jak w malutkim Imlil rodzą się wielkie przygody, jak przyjemnie orzeźwiające są tonie jeziora Sidi Ifni, pokonamy wysokie skaliste przełęcze, odpoczniemy w cichych berberyjskich wioskach i odwiedzimy gościnne schronisko Refuge Toubkal. To wszystko czeka na nas w Atlasie Wysokim.
A na deser magiczne chwile na placu Dżemaa el fna w Marrakeszu – miejscu, jakich niewiele już na świecie pozostało…
PLAN
Dzień 1 – Przelot do Maroka
Przelot do Maroka (zazwyczaj latamy do Casablanki). Nocleg w Marakeszu, gdzie do dyspozycji mamy stylowy hotel (pokoje z łazienkami) w samym sercu mediny, z rozległym tarasem i wewnętrznym dziedzińcem. Czasem pierwszą noc spędzamy w Casablance – wszystko zależy od układu lotów.
Dzień 2 – Marakesz
Dzień w Marakeszu. Odpoczynek po podróży, ostatnie zakupy, kulinarne atrakcje na placu Jemma el – fna.
Dzień 3 – Imlil
Transfer do Imlil (1-1,5 h), przepakowanie bagaży i przejazd kilka kilometrów dalej na miejsce pierwszego biwaku w Taszeddirt.
Dzień 4 – Azib Likemt
Początek trekkingu. Pokonujemy przełęcz Tizi Likemt (3550 m). Biwak wśród zielonych tarasów Azib Likemt – sezonowych pastwisk berberyjskich, nad rzeką Tifni (ok. 2500 m). Tam czeka na nas obiad, a wieczorem kolacja. Przy niej, kto wie… może odrobina bereberyjskiej muzyki pod gwiazdami.
Dzień 5 – Amsouzerte
Dochodzimy do wsi Amsouzerte, na wys. ok. 1800 m. Przedtem pokonujemy przełęcz liczącą 3200 m. Najpierw wędrujemy potężną doliną, wznosząc się łagodnie ku przełęczy. Później trawersem schodzimy ku zielonej dolinie i kilku gościnnym wsiom.Nocleg w miejscowym gite lub biwak w namiocie (prysznic, ciepły posiłek, możliwość zakupu żywności)
Dzień 6 – jezioro Ifni
Podejście przez wieś Ait Igrane nad jezioro Ifni – choćby dla niego warto odbyć tę wędrówkę. Nad jeziorem lunch. Następnie strome podejście skalistą doliną do miejsca biwaku na wys. 2850 m.
Dzień 7 – Dolina Mizan
Tego dnia pokonujemy najwyższą przełęcz na naszej trasie – ma ona ponad 3600 m. Schodzimy do doliny Mizan, w której czeka na nas gościnne schronisko. Nocleg w schronisku Toubkal.
Dzień 8 – Toubkal
Wejście na szczyt i powrót do Imlil. Muły pójdą przed nami i nasze bagaże będą czekać w Imlil. Tak jak pyszna kolacja.
Dzień 9 – Marakesz
Przejazd do Marakeszu. Zwiedzanie miasta, odpoczynek i niezapomniany wieczór na Jemma el – fna.
Dzień 10 – Essaouir
Przejazd do Essaouiry i odpoczynek nad oceanem. Plaża, hotel z widokiem na ocean i port, pyszna kuchnia i miasto o niesamowitej atmosferze. Zwłaszcza kiedy wszytsko przykryje mgła znad oceanu…
Dzień 11 – Essaouir
Kolejny dzień w Essaouirze – zawsze będzie ich za mało…
Dzień 12 – Powrót do Polski
Powrót do Polski (przejazd do Casablanki lub Marakeszu)
CO ZABRAĆ
SPRZĘT TREKKINGOWY
BIELIZNA
Bielizna termiczna z długimi rękawami oraz nogawkami. Zabierz co najmniej jedną parę na 2-3 dni. Z praniem będą problemy.
BUTY trekkingowe
Wygodne buty za kostkę, do wędrówki podczas trekkingu.
CZAPKA
Jedna chroniąca od zimna (np. kominiarka) i druga przed słońcem. I jeszcze jedna na wszelki wypadek.
KIJE
Kije teleskopowe (mogą być te najtańsze i wytrzymać tylko tę wyprawę) – odciążają kręgosłup i stawy kolanowe zarówno przy podejściu, jak i zejściu. A do tego pomagają utrzymać równowagę i możesz się na nich wesprzeć kiedy dopadnie Cię chwila słabości.
Są naprawdę użyteczne i przydatne i zdobywają coraz szerszą rzeszę zwolenników. Wybór ich jest naprawdę duży, a materiały stosowane do ich produkcji to różnego rodzaju stopy i włókna, producenci ścigają się w wprowadzaniu na rynek maksymalnie lekkich i wytrzymałych materiałów. Rękojeść najczęściej wykonywana jest z gumy, w droższych modelach z korka, a w najtańszych z plastiku. Końcówki bywają stalowe i widiowe, te wolniej się ścierają.
Kije odciążają kolana użytkownika (przede wszystkim podczas zejścia), pozwalają utrzymywać równowagę w marszu z dużym obciążeniem i po prostu ułatwiają wędrówkę.
Złożone i przytroczone do plecaka zajmują niewiele miejsca. Niektóre modele wyposażone są w absorber tłumiący drgania i amortyzujący uderzenia końcówki o podłoże, jednak jego użyteczność wydaje się wątpliwa, zwłaszcza w warunkach zimowych
KREM UV50
Krem z filtrem UV (faktor 50 lub więcej).
KURTKA
Kurtka materiału nieprzewiewnego i nieprzemakalnego (np. GoreTex Paclite etc. – im lżejsze tym lepiej)
LATARKA
Latarka czołówka. Mała lekka i na diodach LED. Na szczyt wychodzimy w nocy, więc musisz sobie jakoś oświetlić drogę, do tego zdarza się, że brakuje prądu, a głupio by było rozbić sobie głowę, np. w drodze do toalety. Kupić możesz np. TUTAJ ze zniżką co najmniej 20% (o kod zniżkowy zapytaj nas mailem).
OKULARY kat. 4
OKULARY przeciwsłoneczne kategorii 4, koniecznie 2 pary (jedna zapasowa, może być z tych tańszych, bo zapewne jej nie użyjesz). Możesz zabrać gogle – przydają się przy silnym wietrze
PLECAK MAŁY
Mały plecak: 20 – 30 l, w którym poniesiesz to co potrzebne podczas wędrówki (aparat, kurtka etc.).
RĘKAWICE
RĘKAWICE – 3 pary: cienkie jedwabne lub syntetyczne, polarowe i windstoppery. Warto pomyśleć o łapawicach.
SKARPETY
Zabierz co najmniej jedną parę dobrych skarpet na 2 dni wyjazdu. Z praniem będą problemy.
W zależności od używanego obuwia, warunków panujących na szlaku i temperatury, powinniśmy je dobierać bardzo starannie i zgodnie z przeznaczeniem.
Skarpety dostępne na rynku różnią się składem włókien oraz konstrukcją.
W miejscach szczególnie narażonych na ucisk bądź uszkodzenia mechaniczne (goleń, pięta, palce) stosuje się dodatkowe przeszycia oraz zgrubienia, mające na celu większą ochronę stopy oraz amortyzację.
Różne są także rodzaje i techniki szwów, stosuje się kanały wentylujące stopę, dodatki elastyczne i wiele innych patentów. Zasady doboru skarpet wydają się podobne jak w przypadku bielizny. Im większa aktywność tym cieńsza skarpeta, najlepiej z dodatkiem włókien szybko odprowadzających wilgoć i antybakteryjnych. Do skarpet przewidzianych do działania w warunkach zimowych, a więc gdy przewidywana aktywność ruchowa jest mniejsza, stosuje się wełnę, która jest świetnym izolatorem.
ŚPIWÓR -5C
Śpiwór dający komfort w temperaturze do -5C (jeśli bardzo marzniesz to -10C).
Czy powinien być puchowy czy syntetyczny, każdy ma swoją na ten temat teorię. Puchowy zawsze będzie cieplejszy przy porównywalnej wadze i mniejszy po spakowaniu. Wypełnienie syntetyczne nie jest tak podatne na wilgoć, ale z czasem następuje degradacje jego właściwości izolacyjnych. Śpiwór syntetyczny na ogół po 3 latach trzeba wymienić. Puch jest bardzo trwały, dobry śpiwór puchowy posłuży nam co najmniej 10 lat.
Tu sprzedawca nie ma wielkiego pola do popisu, bo sugeruje się wartościami podanymi przez producenta. Ten z kolei podaje trzy zakresy temperatur: maksymalną, komfortową i minimalną. Należy pamiętać, że najistotniejsza jest ZAWSZE temperatura komfortu. W modelach typowo zimowych, temperatura minimalna powinna sugerować nam kiedy śpiwór chroni przed odmrożeniami. Często słyszy się głosy, że producenci zawyżają powyższe parametry, jednak o weryfikację takich sądów, jak i o potwierdzenie deklarowanych parametrów jest trudno. Generalnie przyjmuje się zasadę, że temperatura komfortowa zapewnia nieprzerwany sen zdrowemu, ubranemu tylko w bieliznę mężczyźnie.
Tyle testy. Życie pokazuje, że różnie się sypia w targanym zamiecią namiocie, po całodziennym brnięciu przez zaspy i wykopywaniu platformy pod namiot. Dochodzi do tego stan psychiczny i stopień fizycznego zmęczenia oraz to co mamy na sobie, a nawet co zjedliśmy na kolację. Poza tym indywidualny sposób odczuwania zimna i wrażliwość na nie.
Należy być również świadomym tego, że kobiety są mniej odporne na zimno, więc panie również, a może przede wszystkim, powinny bacznie przyglądać się przedziałowi “temperatura komfortu”. Część producentów podaje oddzielne parametry dla kobiet i mężczyzn.
W trosce o własną wygodę, a często również bezpieczeństwo, warto nieco ująć stopni Celsjusza normom producenckim i zwrócić uwagę na grubość śpiwora po rozłożeniu go. To, wydawałoby się, banalne, ale istnieją specjalne testy i tabele, za pomocą których można zweryfikować dane producentów podawane na śpiworach puchowych, stosując tego typu badanie. Wszak im więcej puchu i powietrza, tym izolacja lepsza, a o jakości wypełnienia sztucznego niech świadczy jego zdolność do odzyskiwania pożądanej grubości po uprzedniej kompresji (czyt.: upchaniu do worka)… No i dobrze jest zainwestować w śpiwór typowo letni, mały i lekki oraz ten, który będzie nam towarzyszył podczas wypraw w wysokie góry i na zimowych biwakach.
SPODNIE
Spodnie z materiału nieprzewiewnego i nieprzemakalnego (np. GoreTex Paclite etc. – im lżejsze tym lepiej)
TORBA
Torba transportowa lub walizka lub plecak (50 – 80 l) – do transportu wszystkich rzeczy z kraju i na miejscu.
APTECZKA
ANTYBIOTYK
ANTYBIOTYK o jak najszerszym spektrum działania: Duomox, Augmentin, Cipronex (koniecznie skonsultuj z lekarzem!) + lek osłonowy na żołądek
ASPIRYNA
ASPIRYNA około 10 sztuk
BANDAŻE
BANDAŻE bandaże elastyczne
DIURAMID
Diuramid (Acetazolamid jako lek wspomagający aklimatyzację)
GÓRNE DROGI ODDECHOWE
tabletki do ssania łagodzące kłopoty górnych dróg oddechowych
MAŚĆ
maść z antybiotykiem:Ttribiotic, Oxycort
NA ŻOŁĄDEK
leki na dolegliwości żołądkowe (np. Nifuroksazyd, Smecta)
PLASTRY
plastry (do klejenia ran i żelowe na odciski), opatrunki, gazy Leko
PRZECIWBÓLOWE
odpowiednie leki przeciwbólowe (ból głowy, ból brzucha): Ketonal, NoSpa
